2007/05/17

Arnasketa eta erlajazioa


Psikomotrizitate saioetan oso garrantzitsua da umeek haien burua kontrolatzea arnasketa eta erlajazioaren bidez. Diafragma eta gihar torazikoak uzkurtu eta lasatu egiten dira beren kabuz. Umeen emozioen arabera, aldaketa erritmikoak gertatzen dira. Jarduera fisikoa egiterakoan, esfortsu unean arnasa jaurtitzen da, lasatzerakoan hartu. Arnasketa kontrola gorputzaren erdialdean kokatzen da. Gorputz enborraren bolumena handitzen da arnasa hartzean eta botatzean.Hiru arnasketa mota daudela esan behar da:
1- Torazikoa: Birikien goiko eta erdiko segmentuek hartzen dute parte.
2- diafragmatikoa:birikien beheko segmentuek hartzen dute parte. Gihar abdominalek eta diafragmak birikiak estutzen dituzte eta arnasa botatzea behartzen dute.
3- Mistoa: Bien nahasketa da, eta egokiena.

Borondatearen bidez, arnasketaren erritmo normala modifikatu ahal da: arnasketa eusten, arnasketa azkartzen edo geldotzen, arnasketa zabaltzen edo laburtzen.. Arnasketa egoera emozionala aldatzean ere aldatu daiteke.

Ariketa fisikoa egiten denean arnas botatzeak esfortsu maximoarekon batera etorri behar da.

Arnasketa landu nahi badugu umeekin, umeak lasai egon behar du. Hasieran arnasketa ahotik egingo da eta gero sudurretik.

Erlazaxioa, funtzio tonikoak lantzeko eta hobetzeko ezinbestekoa da. Gihar tentsioen txandaketari esker, beharrezkoak ez diren tentsioak desagertzea lortuko dugu. Erlasatzeko modu ezberdinak daude:
- Eredu analitikoa: Jacobson-en erlazatze progresiboa.
- Eredu orokorra: Schultz-en entrenamendu autogenoa.

Gizakiaren gorputz jarrera naturala da, bi oinetan bermatuz bertikalki mantentzea. Helburua ahalik eta oreka maila altuena tentsio minimoarekin lortzea da. Horretarako tonua moldatu egin behar da.

No hay comentarios: